S.O.J.K. Nummer 105
Goedemorgen, Beau is vorige week, een week voor haar 14e verjaardag, eindelijk in de Python en de Baron geweest in de Efteling. Na jaren bang te zijn geweest om het te doen is ze er eindelijk in gegaan. En ik ben daar hartstikke trots op. Angst is raar. Angst is iets dat alleen maar in je hoofd zit. Het is niet tastbaar, je creëert het helemaal zelf. Of het nu angst voor slangen is, angst om aan je eigen bedrijf te beginnen of de angst voor de gevolgen als je jouw opleiding niet afmaakt. Het speelt zich allemaal af in je eigen hoofd. De totale rit in de Python is volgens dit filmpje 1 minuut en 20 seconden. De jaren dat Beau bang is geweest voor deze attractie staan in schril contrast met de tijd die het duurt om er daadwerkelijk in te gaan. Het is daarom, statistisch, een betere optie om er gewoon in te gaan. Je leidt jaren van angst voor een paar minuten. Ditzelfde geldt ook voor hele andere dingen. Soms moet je jezelf gewoon even een paar minuten voor schut zetten om ervoor te zorgen dat er iets fantastisch gebeurt.
Niemand houdt ervan om voor schut te staan. Maar bedenk je dan dat het gevoel nooit lang blijft hangen. De bereidheid om jezelf 5 minuten voor schut te zetten, om die minuten awkward en oncomfortabel te doorstaan, zijn een duidelijke scheiding tussen mensen die groeien, ontwikkelen en verder komen. En mensen die blijven hangen en de wereld om hun heen de schuld geven van het feit dat het allemaal niet gelukt is. Bedenk je de volgende keer dat je iets moet doen waar je tegen op ziet. Wat je uit aan het stellen bent en waarvan je weet dat het eigenlijk, diep van binnen is wat je echt wil. Dat je jezelf maar heel even voor schut hoeft te zetten. Even die achtbaan instappen en over een paar minuten sta je weer met beide benen op de grond. Een ervaring rijker, dichterbij je dromen of zonder schuldgevoel. En als je mij niet gelooft, geloof dan Matt Damon. ;) In welke achtbaan stap jij deze week? LYLT Lees: Doe: Kijk: Luister:
|
