SOJK Nummer 70
Goedemorgen, Je bent chefkok in een restaurant. Je staat een paar borden af te maken. Je hebt alle pitten vol staan, de grill gevuld en de sausjes staan te pruttelen. De oven piept dat de volgende ronde gerechten klaar zijn. Je hebt goed voorbereidingswerk gedaan maar de zaak zit ramvol. De bonnetjes blijven uit de printer stromen en de bediening staat zich af te vragen waar de tweede gang van tafel 12 blijft. Dat is een beetje zoals mijn afgelopen week verlopen is. Ik ben met zoveel verschillende dingen bezig en voor mijn gevoel kwam het allemaal tegelijk samen. Tegelijkertijd een huis verbouwen, een marketingorganisatie de grond uit stampen op mijn werk, de ideale vader/huisman willen zijn en stappen blijven zetten met mijn eigen bedrijf is niet makkelijk. Dit is geen klagenzang over hoe zwaar het allemaal is. Maar soms kijk ik met een jaloezie naar de postbode. Hoe lekker om elke dag je rondje te maken, brieven in de bus doen en dan op tijd naar huis. Genoeg tijd om vrijwilligerswerk bij de lokale sportclub te doen en op die manier een fijn leven te leiden. Je kinderen zelf uit school te kunnen halen. Ik weet ook heus wel dat ik dit romantiseer. Maar in mijn hoofd lijkt dat zo’n lekker stressvrij leven. Al zal iedereen op zijn of haar manier wel stress ervaren. In mijn geval is deze stress grootendeels mijn eigen schuld. Ik schuif dingen te vaak een beetje voor me uit waardoor het allemaal tegelijk komt. Alles in eens moet en er gevoelsmatig geen ruimte meer is voor een andere oplossing. Ik word gegijzeld door mijn eigen deadlines en prestatiedrang. Dan denk ik altijd aan een zinnetje van Harvey Specter, de advocaat uit de hitserie Suits:
Blijf rustig, haal adem of mediteer en neem afstand van het probleem. Dan zul je zien dat je door te blijven werken er altijd een betere manier is. Wandelen werkt trouwens ook. Nu nog zorgen dat ik er op tijd aan denk zodat ik niet weer in dezelfde val trap. LYLT Lees: Doe: Kijk: Luister:
|
