SOJK Nummer 74
Goedemorgen, Ik heb vaak te horen gekregen dat het uiteindelijk wel goed komt met mij. Hij komt er wel. Eigenlijk fijn, want als ik er nu over nadenk is het een teken van vertrouwen. Het laat zien dat mensen het vertrouwen hebben, of hadden, in mij, dat ze weten dat ik altijd op mijn pootjes terecht zal komen. Hoe anders was het jaren geleden. Toen hoorde ik het en maakte het me juist ontzettend boos. Want lekker makkelijk om te zeggen, ik vond het totaal geen geruststellende gedachte. Ik had regelmatig, en nog steeds wel eens, geen idee wat ik in hemelsnaam aan het doen ben. Want wat moet ik dan precies doen? Hoe komt het dan goed? Wat is in hemelsnaam het antwoord!? Ik werd me super bewust van het gevoel dat ik niet in bezig was om te leven naar mijn volle potentieel. Dat knaagt, het gevoel dat je tot meer in staat bent maar niet weet hoe je het eruit moet halen. Bij mij uit zich dat dan in een vorm van buikpijn en vermoeidheid. Een knoop in je maag die er niet uit gaat. Slaperigheid en heel veel gapen, alsof de energie op is. Ik werd er ook niet makkelijker op voor de mensen in mijn omgeving. Ik weet dat sporten en ritme voor mij helpen, dat ik daardoor beter in staat ben om met dit gevoel om te gaan. Maar het gevoel gaat nooit helemaal weg. Tegelijkertijd is het een graadmeter dat ik op de goede weg zit, zolang ik dagelijks het gevoel heb dat ik soms totaal niet weet wat ik aan het doen ben blijf ik mezelf ook uitdagen. Iedereen is tot fantastische dingen in staat. Maar voor lange periodes kan het voelen alsof je dat helemaal niet bent. Dat je niet het doorzettingsvermogen hebt om je dromen te verwezenlijken, dat je simpelweg niet de aandacht erbij kan houden, teveel afleiding van andere dingen waardoor je nooit in staat zult zijn om alles eruit te halen. Jezelf helemaal te geven. Tegenwoordig weet ik dat dit nooit weg gaat. Dat iedereen dit gevoel heeft. Het maakt niet uit hoeveel mensen je helpt in je leven of hoeveel rijkdom je voor jezelf vergaart. Het blijft een zoektocht. Een bergbeklimming waarbij je telkens als je denkt bij de top te zijn toch weer op een kruising terecht komt waar je een keuze moet maken. We hebben het vaak over iemands potentieel. Waar hij, zij of jij allemaal toe in staat kan zijn. Maar we kijken niet kritisch genoeg naar ons dagelijks handelen. Onze huidige output. Wanneer je jouw potentieel en jouw output kritisch tegen het licht houdt zie je wat je moet doen om het gat tussen het maximale en het realistische te verkleinen. Zo kom je stukje bij beetje dichter bij jou 100%. Dat mensen tegen me zeiden dat ik er wel zou komen leek destijds een overschatting. Zij zagen van buitenaf wat voor mij van binnenuit nog niet zichtbaar was. Het was eerder een onderschatting van mezelf. Je hebt deze mensen om je heen nodig die je laten zien wat je volle potentieel is. Mentoren, coaches, vrienden… Maar diezelfde mensen moeten je ook vertellen dat je huidige output niet goed genoeg is. Dat je beter kan en moet. Dat doet soms pijn. Maar het resultaat telt. LYLT Lees: Doe: Kijk: Luister:
|
