Meel 225 Gebed
Via het Fnidsen fiets ik op een zaterdagochtend over het eeuwenoude Verdronkenoord, de gracht waaraan mijn moeder als meisje heeft gewoond, naar de Laurentiuskerk. In de hoop dat de koster er is ga ik de kerk binnen. Wie weet is de parochie geïnteresseerd in het manshoge Laurentiusbeeld dat ooit bij hun boven in een galmgat heeft gestaan en alweer zestig jaar in het bezit is van de Bakkums die er wel vanaf willen. Er is een mis gaande. Geen gewone, maar een opgepimpte, Oekraïens-Orthodoxe mis, met in de voorste bank twéé mensen. Onmiskenbaar Oost-Europeanen, zelfs van achteren. Het stel laat hun zielen kneden en balsemen door het liturgische duet van een vol bebaarde priester, gehuld in een met gouddraad geborduurde voortent, en een zangeres in een lichtblauw trainingsjack (Manchester City). Ze zingt mooi. Op een tafeltje staan thermoskannen koffie en plastic dozen met gebak ... Ik laat me meevoeren op de mantra's van de priester, de kraakheldere riedels van de zangeres en de donkere geur van het kerkbankhout waarin ik van alles meen te ontwaren dat essentieel met mijn afkomst van doen heeft. Ik moet ook denken aan Vadym, de Oekraïense timmerman in de keuken van The Landrovers waar ik een muurschildering maak. Iedere dag hoorde ik hem prevelend zijn werkzaamheden verrichten met soms plotse uitroepen. Tot ik begreep dat hij via oortjes met zijn vrouw in Oekraïne praatte. Hij zei dat ze niet kan slapen. Dag en nacht vliegen er drones over. Veel huizen in het dorp zijn kapotgebombardeerd. Sommige buren zijn dood. Waarom zijn Vadym en zijn maten niet hier om samen met ons te bidden? Ze wonen godsamme om de hoek, in Heiloo! Er is koffie met gebak! Hoe meer zielen hoe meer vreugd en hoe krachtiger het gebed, toch? Het kan haast niet anders of de mis staat in het teken van het onwankelbare vertrouwen in de goedertierenheid Gods om die biggenkop uit het Kremlin eindelijk eens te straffen met een traag slopende kanker aan z'n hartkleppen of een andere fijne terminale aandoening naar keuze. Wellicht kunnen we volgende week – zelfde plek, zelfde tijd – die klootzak van de Knesset in coma bidden, als zoiets tenminste binnen de jurisdictie van de Oekraïens-Orthodoxe kerk valt. Dan bak ík een appeltaart! Juli 2025
|
