Het volgende voorval is eigenlijk te wonderlijk voor woorden. Toch rapporteer ik het omdat ik in eerst instantie voor mijzelf schrijf. Zo ontbeet ik laatst met een oude bekende in lunchroom Ekberg (Helsinki). Genoeglijk harkten we door ons braakliggende Finse verleden. We reconstrueerden geraamtes van al dan niet overleden kennissen en stoften scherven af. 'Jij hebt er toch maar drie?' informeerde hij met een knipoog naar mijn amoureuze handel en wandel. Kinderen, bedoelde hij. Uit zowel de vriendschap dienende openhartigheid als viriele grootspraak deed ik kond van een affaire waarbij ik een Russin had bezwangerd. Het imago van trouwe huisvader is een blazoen om mee te pronken, maar zo is de smet van potent roofdier dat ook – zeker als een en ander allang achter de rug is en het relaas manhaftiger dan het nocturne gestoei in de hotelkamer, waarvan ik nu liever de 350 euro dan de ervaring had gekoesterd. Terwijl ik mijn kennis vertelde over hoe ik als de bliksem met de Russin een kliniek had bezocht om de ongewenste celdeling te laten smoren voordat het moederdier zich in haar zou oprichten, was er een vrouw met een kinderwagen als een huifkarretje aan ons tafeltje komen staan. 'Je moet er toch niet aan denken,' zei ik, nog even ongerust als twintig jaar geleden, 'een buitenechtelijk kind met een … ' Ik keek naar de vrouw met de kinderwagen … zij naar mij … daar stond het Slavische moederdier!! Was het stom toeval of had ik het geval te berde gebracht omdat ik haar aanwezigheid had geregistreerd? Met hetzelfde ongemak waarmee wij ooit onze paarzucht botvierden begroetten we elkaar. Ze was niet eens zo gek veel veranderd. Jolig vroeg ik of de baby van mij was. Onbewogen opende ze de huif van de kinderwagen waarin twee puppies van een door een tekkel verkrachte eekhoorn angstig met hun oogjes knipperden tegen het felle buitenlicht. Ik was aan heel veel leed ontsnapt. Niet alleen zou ik nog steeds een fortuin aan alimentatieroebels hebben betaald, maar tevens veroordeeld zijn geweest tot omgang met een vereenzaamde vrouw en haar hybride troosthondjes. Oh ja, en met een Irina of een Sergej met dezelfde oogopslag en haarinplant als die van mij. Sept 2025 |