Meel 243 Casual

'Casual' had ik haar voor de zekerheid geappt, want ik weet hoe ze is. Boodschappen doet ze, volgens haar idee van tenue de ville, op stiletto's, in cocktailjurk en behangen met edelmetaal. De hond uitlaten lijkt een op Lady Chatterley geïnspireerde fotoshoot voor de Marie Claire.

Zij is gewend om als tropische vlinder, schaars bedekt, de straat op te fladderen. Aan seizoenen doet zij niet. Na tien jaar West-Friesland heeft mevrouw de geremigreerde expat haar garderobe nog steeds niet aangepast aan de prut en het reumatische zeeklimaat van deze zompige landstrook. Zij is de tropen gewend, alsmede ambassaderecepties en soirees en gala's.

Ik pik haar op voor een lunch ter viering van de duizendste kunst-stalker op Instacrime waar zij een account voor mij beheert.

'Noem je dit casual?' vraag ik als ze is ingestapt. Van onder naar boven: goudgegespte luipaardmuiltjes, zomers katoentje met tochtig decolleté, bruinbonten bolerootje, klaterend volkaraats.

'We gaan een broodje eten in het dorp hiernaast,' zeg ik. 'Zonder rode loper, laat staan paparazzi, buur!' Ze is naast mijn souteneur d'art (kunstpimp) ook gewoon mijn buurvrouw.

'Rijden, kunstenmaker!' zegt ze. 'Waar gaan we heen? Hotel des Indes?'

'Zeg ik niet. Verrassing.'

Een dozijn hangjongeren met schorten wacht ons op in het etablissement alsof we zijn aangekondigd. Sem aait mij over mijn haren, Patrick wil met draaiende- en sturende armbewegingen weten of ik met de fiets of met de auto ben en een jongeman met droeve oogleden en zwarte rupsen als wenkbrauwen dringt zich met pen en opschrijfboekje op alsof de tent gaat sluiten. Een lief klein meisje met bolle wangen laat het broodje humus voor mevrouw van het bordje op tafel glijden, neemt mijn roerei weer mee en wenst ons charmant slissend een smakelijk eten toe.

'Heb ik me hiervoor aangekleed?' vraagt mijn hoofd public relations.

'Ik zei 'casual', buur!' zeg ik. 'Dan weet je het voor de volgende keer, omdat we vanaf nu bij iedere honderd nieuwe volgers gaan lunchen, my treat!' En dat terwijl haar oudste al op mijn kosten in het buitenland studeert.

Nog geen week later staat de teller op 1700!!

Was mevrouw eindelijk serieus gaan pee-erren! Zin in nog een lunch natuurlijk! Maar of ik qua omzet wat heb aan kunstminnende volgers uit een zorginstelling is de vraag.

Zo kan ik het ook, buur!

Dec 2025